غـدیـر مطلع شعـر بـلـند عـاشوراست            غدیر خم نه مدینه، که دشت کرببلاست

غـدیـر نـقـطۀ انجام یک رسالـت سبز            خـروش حنجـرۀ سرخ سیدالـشهداست

فـرازهای بـلـنـد صحـیـفـۀ عشق است            که تا همیشۀ تاریخ شیعه پا بر جاست

اگر که جاری فیض است و جوش چشمۀ نور            غـدیـر، نـقـطۀ آغاز غـربت دریـاست

مـگـر نـه ایـنـکـه یـدالله فَـوقَ اَیـدیـهِـم            فراز دست محمّد مگر نه دست خداست

مگر نه اینکه صلا زد به امر اَکـمَلتُ            و گفت هر که من او را ولی علی مولاست

علی در آیـنـۀ ذات نـور لـم یـزلی‌ست            اگرچه حّی علی نیست، عالی اعلاست

ز بَعد آنهمه بیعت که بسته شد در خُم            هنوز از چه پس از قرنها علی تنهاست

بدا به پنجره‌هایی که بسته سمت حضور            خوشا به آینه‌هائی که غرق نور ولاست

سـقـیـفـه لـکۀ ننگ است در دل تاریخ            غـدیـر مطلع شعـر بـلـند عـاشوراست